Zgodnie z popularną definicją coliving to nowoczesna forma wspólnego zamieszkiwania, w której mieszkańcy dzielą ze sobą przestrzeń życiową oraz ogół zainteresowań, wartości lub zamierzeń.
To nowe spojrzenie na stary pomysł wymyślony przez wcześniejsze pokolenie, które ceniło takie rzeczy, jak otwartość i współpraca, sieci społecznościowe i ekonomia współdzielenia.
Zasadniczo coliving jest wyróżnikiem kulturowym, ponieważ może obejmować wiele form strukturalnych, w tym wynajem i własność, obszary miejskie i wiejskie. Wciąż jednak, w swoim obecnym wcieleniu, coliving ma raczej charakter miejski i jest zintegrowany z pojedynczym budynkiem, domem lub mieszkaniem.
Komuny i ruch „back-to-the-land” w latach 60. były pierwszym renesansem wspólnoty w naszym nowoczesnym, przemysłowym społeczeństwie. Ze względu na swój kontrkulturowy charakter społeczności te miały tendencję do bycia bardzo aktywistycznymi i nastawionymi na izolację. Ich celem było oderwanie się od społeczeństwa i stworzenie mikro-utopii jako kontrapunktu dla kultury popularnej, która nie podzielała już ich wartości.
Obecnie popularne stały się określenia „wspólnota intencjonalna” i „ekowioska”. Oba są zazwyczaj wiejskimi i lądowymi modelami życia w społeczności z silnym naciskiem na zrównoważony styl życia. Pomyłkowo, wspólnota intencjonalna stała się popularnym terminem określającym również życie we wspólnocie.
Potem pojawiło się pojęcie „cohousing”. Cohousing, czyli inaczej wspólne mieszkanie”, to specyficzny rodzaj wspólnoty celowej sprowadzonej z Danii pod koniec lat 60-tych. Zwykle jest podmiejski lub wiejski i składa się z małych prywatnych domów, które dzielą wspólny budynek, często z kuchnią, jadalnią i pokojami gościnnymi. Społeczność jest planowana przez mieszkańców i jest przez nich zarządzana, a podejmowanie decyzji opiera się na konsensusie.
Tworzenie tego typu wspólnoty obejmuje uczestnictwo w projektowaniu, budowie i aranżacji nieruchomości, a w dalszej perspektywie na jej utrzymaniu i eksploatacji. Członkowie wspólnoty wykorzystują swoje możliwości finansowe, talent i pomysły w celu stworzenia autonomicznej i niezależnej nieruchomości z elementami wspólnego zamieszkiwania.
Wreszcie, jest dom spółdzielczy. „Spółdzielnie” są wytworem ruchu spółdzielczości studenckiej i często można je spotkać na głównych uczelniach i uniwersytetach lub w ich pobliżu. Pod względem kulturowym zazwyczaj koncentrują się na zasadach socjalistycznych i aktywizmie politycznym. W niektórych przypadkach nieruchomości są również własnością spółdzielni, chociaż nie jest to wymagane. Spółdzielnie w wielu przypadkach można uznać za coliving, chociaż nie zawsze można identyfikować je z tym terminem.
